متن خبر:
۱. در مورد ساعت و شرایط بازی مانند زمان و مدت آن صحبت کنید. با او قرار بگذارید و حتی می توانید توافقی را با هم امضا کنید. تخطی از این قرار پیامد دارد، که به آن پیامد منطقی می گویند و با تنبیه تفاوت اساسی دارد. پیامد منطقی را شما و کودک تعیین‌می کنید و نکته این است که باید حتما با تخلف و نقض قانون مرتبط باشد. برای مثال، "می خواهی هردفعه که بیش از یک و نیم ساعت بازی کردی، فردا به همون اندازه از وقتت کم بشه؟" یا "اگر خودت نمی تونی بازی رو متوقف کنی، من بیام خاموش کنم". دو سه پیامد پیشنهاد می شود و او یکی را انتخاب می کند. چون خودش انتخاب کرده متعهد می شود.
۲. نه تنها ویدئو گیم ها، بلکه تمام بازی ها و مشکلات رفتاری کودکان بدون رعایت اصل "محکم و مهربان" با شکست مواجه می شوند.
۳. در مورد پایبندی به قوانین در خانه همه اعضا باید مشارکت کنند.
۴. به یاد داشته باشید که این بازی ها فواید متعددی هم دارند و می توانید در مورد آنها با فرزندتان صحبت کنید. در کنار اینها به معایب آنها هم اشاره کنید. استفاده از مقاله های علمی و تخصصی و گوگل موجب جلب اعتماد او می شود.
۵. هرگز جنگ قدرت راه نیندازید! به او بگویید مسئول مدیریت کارهایش است. اما مترصد باشید بدون درگیری، محکم و آرام در شرایط جدید به او مفهوم قانون و تعهد را بفهمانید.
۶. یکی از بهترین راه های کاهش مدت این بازی ها مشارکت در جمع و فعالیتهای اجتماعی و ورزشی است.
۷. به کودک بگویید برای تنظیم وقت از ساعت زنگ دار استفاده کند. پنج تا ده دقیقه قبل از پایان وقت زنگ بزند، تا او آماده بشود.
۸. اگر می خواهد بازی های خشن بکند او را‌منع نکنید و نزاع به راه نیندازید، ولی شرط بگذارید. مثلا، "پیش ما بازی نکن"، یا "به دیگر بچه ها هم پیشنهاد نکن". وضع دو سه قانون محدود کننده که خودش هم می پذیرد بهتر از جنگ قدرت است.
در مورد نقش خشونت آمیز ویدئو گیم ها گاهی اغراق می شود. اگر کودک رفتارهای خشن نشان داد، آنگاه به او بگویید که ممکن است علتش نوع بازی های او باشد و سپس محدودیت اعمال کنید.
۹. صادقانه از کودک بخواهید که خودش هم همکاری‌کند. به او بگویید همکاری او به طور جدی مشکل را کاهش داده یا حل می‌کند.
واحد مشاوره دبستان دوره دوم